Eibarko euskara hiztegia

1. makillatze [makilatu] . da ad. (ETNO). Desarrollarse, florearse las plantas y verduras.   Lur azpiko landareri kertena egittia (gero loratzeko): kipuliari, porruari... Hau da biharra!, porru guztiak makillatzera doiaz... / Porruei zilla urtetzen detse makillatzeko. Ik. zildu, aroldu, garatu.

2. makillatze [makilatu] . du ad. (EEE). Apalear, zurrar, golpear, sacudir. Alperrik Marixa makillatu, berez bihar dau. (Temosua ez dau makilliak beretik atarako) / Es inutil emplear el palo para convencer al obstinado.